Το τελευταίο διάστημα βιώνουμε μια  δυσάρεστα πρωτόγνωρη κατάσταση ως αποτέλεσμα της πανδημίας του κορωνοϊού. Η Πολιτεία αντέδρασε γρήγορα με το κλείσιμο των σχολείων σε μια προσπάθεια μείωσης της διασποράς του ιού. Ως γονείς, ιδιαίτερα προβληματισμένοι με την παρούσα κατάσταση θα θέλαμε να μοιραστούμε κάποιες σκέψεις. 

Τα σχολεία έκλεισαν 11 Μαρτίου και έως σήμερα έχει έρθει μονάχα μια οδηγία στα μέιλ μας από το Υπουργείο, που αφορά οδηγίες για παραμονή παιδιών και εφήβων στο σπίτι και τα ατομικά μέτρα υγιεινής που πρέπει να λαμβάνουμε.

Ως γονείς δεν έχουμε λάβει:

- Οδηγίες για τη διαχείριση του αυξημένου άγχους των παιδιών εξαιτίας του εγκλεισμού τους στο σπίτι, της διακοπής του ρυθμού της ζωής τους, της αποκοπής τους από τη σχολική κοινότητα και τους φίλους τους.

- Ούτε μια κατευθυντήρια γραμμή πως να τα βοηθήσουμε να διαχειριστούν αυτόν τον ατελείωτο “ελεύθερο” χρόνο που έχει προκύψει, σε συνθήκες απομόνωσης.

Υπάρχει μια διάσπαρτη πληροφόρηση για τηλεκπαίδευση, που αφήνει όμως πολλά ερωτηματικά και κενά πως θα υλοποιηθεί στην πράξη. 

Το υπουργείο ίσως δεν έχει λάβει υπόψη του τα παρακάτω δεδομένα:

- Δεν έχουν όλα τα σπίτια ηλεκτρονικούς υπολογιστές και κάποια ούτε πρόσβαση στο διαδίκτυο. Το ίδιο μπορεί να ισχύει και για τους εκπαιδευτικούς.

- Δεν έχουν όλοι οι εκπαιδευτικοί την απαραίτητη κατάρτιση για να οργανώσουν με αυτό τον τρόπο το μάθημά τους

Θεωρούμε πως εφόσον αυτός είναι ο προσανατολισμός του υπουργείου  θα πρέπει και να διασφαλίσει:

- Πρόσβαση στο διαδίκτυο για όλους και υλικοτεχνική υποδομή.

Πιστεύουμε ότι στα διαδικτυακά μαθήματα   έμφαση δεν πρέπει να δοθεί μόνο στην αναπλήρωση μαθημάτων και κάλυψης της ύλης - δεν γνωρίζουμε καν κατά πόσο αυτό μπορεί δεδομένου των συνθηκών να είναι εφικτό-  αλλά κυρίως στην επανάληψη , εξάσκηση, κάλυψη κενών και φυσικά ως ένα μέσο που θα βοηθήσει να μη χαθεί η επαφή των μαθητών με τη σχολική κοινότητα και τη γνώση. Το τελευταίο δε θεωρούμε πως είναι και το σημαντικότερο.                  Ας είναι μια ευκαιρία να καλλιεργήσουμε στη νέα γενιά τη φιλαναγνωσία, την κριτική σκέψη, τη λογική, το μέτρο, την ιεράρχηση προτεραιοτήτων, την Παιδεία γενικότερα.

Με δεδομένο ότι έχει υπάρξει αναγκαστική διακοπή της καθημερινότητας των παιδιών, αυξημένη έκθεσή τους σε ένα “νοσηρό" περιβάλλον, με νέα μέτρα περιορισμού που προστίθενται καθημερινά και χωρίς σαφή  ένδειξη για το χρονοδιάγραμμα λήξης του εγκλεισμού είναι σημαντικότερο να βρεθούν τρόποι:

-Δημιουργίας ομάδων επικοινωνίας των παιδιών με εκπαιδευτικούς σε συντονιστικό ρόλο.

-Ενίσχυσης των σχολικών κοινοτήτων με επιστήμονες υποστηρικτικών ειδικοτήτων για την αποκατάσταση των σχέσεων επικοινωνίας σε μια περίοδο ιδιότυπης κοινωνικότητας.

-Πρόσβασης των μαθητών σε ψηφιακές βιβλιοθήκες.

-Αποστολής προτάσεων για δημιουργική απασχόληση με εθελοντική συμβολή καθηγητών των σχετικών ειδικοτήτων

Σε αυτή την κρίσιμη κατάσταση ας υψώσουμε τη σημαία της αλληλεγγύης, ας ενισχύσουμε τη συλλογική δράση έναντι του ατομισμού, ας “βομβαρδίσουμε” τα παιδιά μας με τις αξίες ενσυναίσθησης και ανθρωπισμού.

Ίσως η παρούσα κρίση να είναι η ευκαιρία όλων μας να επαναπροσδιορίσουμε τις μεγαλύτερες αξίες μας και να  βρεθούμε πιο κοντά ως άνθρωποι στηρίζοντας ο ένας τον άλλον και κυρίως πιο κοντά στα παιδιά μας. 

Με τις  εγκάρδιες ευχές μας για υγεία, αισιοδοξία και ψυχικά αποθέματα.υχικά αποθέματα.